วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ดอกโศก ตอนที่ 17 (ต่อ)

เย็นวันเดียวกันนั้น สมปองเดินคุยโทรศัพท์มาตามทางเดินเข้าซอยบ้าน ปลายสายคืออัศนัย

“คุณนัย...ว่าไงนะ อ๋อ...ไอ้โศกอยู่นั่นเหรอ แม่แกรู้รึยัง” สมปองฟัง “อ๋อ ได้...ได้ อย่าดึกนะคุณนัย แค่สองทุ่มพอนะ โอเค...โอเค” สมปองกดปิดสาย แล้วเดินเร่งๆ เหลือบไปซอยข้างๆ เห็นป้อมกำลังก้มๆ เงยๆ ทำอะไรอยู่ในมือ พร้อมกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง
สมปองตะโกนเรียก “ไอ้ป้อม”
ป้อมตกใจ รีบเผ่นทันที สมปองกระโจนพรวดเดียว คว้าคอป้อมออกมา แต่เพื่อนหอบข้าวของพรวดหายไปเลย
“ทำอะไร” สมปองถามคาดคั้น
“เปล่า...น้าปอง ปล่อยฉันเถอะ”
“ไม่ปล่อย แกเล่นยาใช่มั้ยไอ้เวรป้อม” สมปองฉุนขาด ฟาดเข้าไปที่ไหล่ป้อมแรงๆ  See More..

บทความที่ได้รับความนิยม